Οικοτοπος προτεραιότητας 2250*
Στην Ελλάδα ο οικότοπος προτεραιότητας 2250* καλύπτει έκταση 12 km2. Ο οικότοπος αυτός αποτελείται πρωτίστως από συστάδες Juniperus oxycedrus ssp. macrocarpa και δευτερευόντως από συστάδες Juniperus phoenicea. Η διαμόρφωση του οικοτόπου αυτού είναι αντιπροσωπευτική στην Ελλάδα, και ειδικότερα στα νησιά νότια της Κρήτης (νήσοι Γαύδος και Χρυσή), στις Κυκλάδες, και στις δυτικές ακτές της Πελοπονήσσου. Η νήσος Γαύδος έχει τη μεγαλύτερη κάλυψη του οικοτόπου αυτού στην Ελλάδα (102 ha). Ο οικότοπος της νήσου Χρυσής είναι μία από τις λίγες περιοχές όπου τα σπάνια maquis με Juniperus oxycedrus subsp. macrocarpa μπορούν να βρεθούν σε παράκτιες αμμοθίνες. Επίσης, το μικτό δάσος από Juniperus. oxycedrus subsp. macrocarpa και Juniperus. phoenicea το οποίο βρίσκεται στην νήσο Χρυσή δεν είναι κοινό στην Ελλάδα.
Τα άτομα Juniperus εμφανίζονται σε απομονωμένες συστάδες διαφορετικής έκτασης. Οι πληθυσμοί τους αναπτύσσονται σε φυσικές ή ημι-φυσικές συνθήκες, χωρίς κάποιοι από αυτούς να έχουν νομική προστασία. Στο παρελθόν, ο οικότοπος αυτού του τύπου κάλυπτε περιοχές μεγαλύτερης έκτασης σε σκιερά υποστρώματα. Ωστόσο, στο παρόν, οι οικότοποι αυτοί απειλούνται από σοβαρή μείωση των εκτάσεων εξάπλωσης τους κυρίως εξαιτίας της εκχέρσωσης του υπορόφου των δασών Juniperus oxycedrus subsp. macrocarpa. Παρά την οικολογική τους αξία, οι παράκτιες δασώδεις εκτάσεις με είδη Juniperus (Juniperus oxycedrus subsp. macrocarpa) της Ελλάδας είναι ελάχιστα γνωστές και υπάρχει ελλειπής πληροφόρηση για την οικολογία τους ως βάση για τα μελλοντικά σχέδια αποκατάστασής τους.
Ο παράκτιος Κέδρος είναι ένας θάμνος ή μικρό δέντρο της οικογένειας των κωνοφόρων, αυτοφυές των ακτών της Μεσογείου, αναπτύσσεται σε πυραμιδική μορφή, με κλαδιά τα οποία αναπτύσσονται από τη βάση του. Συνήθως δεν ξεπερνά τα 4 μέτρα σε ύψος, αν και σε θερμές συνθήκες μπορεί να φτάσει μέχρι τα 10 μέτρα. Τα φύλλα του είναι γραμμικά με σχήμα βελονοειδές σε ομάδες των τριών με δύο λευκές γραμμές στην πάνω επιφάνεια τους. Είναι δίοικο είδος, το οποίο σημαίνει πως υπάρχουν αρσενικά και θηλυκά δέντρα. Τα άνθη του, τα οποία αναπτύσσονται μεταξύ Νοεμβρίου και Ιανουαρίου, παράγουν σαρκώδεις καρπούς γνωστούς ως κεδρόμηλα. Οι καρποί που περιέχουν συνήθως τρία σπέρματα, ωριμάζουν μεταξύ Σεπτεμβρίου και Οκτωβρίου του δεύτερου έτους, αποκτώντας ένα καφετί-κοκκινωπό χρώμα, με διάμετρο που φθάνει μέχρι 25 mm, και έχουν χαρακτηριστικό δυνατό άρωμα.
Τα χαρακτηριστικά είδη του οικοτόπου 2250* εκτός από τα Juniperus oxycedrus subsp. macrocarpa και Juniperus phoenicea είναι τα εξής: Pistacia lentiscus, Rhamnus lycioides subsp. oleoides, Rubia tenuiflora, Lycium sweinfurthii, Ceratonia siliqua, Olea europaea subsp. oleaster, Ephedra foeminea, Myrtus communis, Prasium majus. Άλλα είδη τα οποία συνήθως εμφανίζονται στον οικότοπο αυτό είναι τα: Coridothymus capitatus, Helichrysum conglobatum, Helichrysum italicum, Phagnalon graecum. Τα είδη Cistus creticus, Cistus salviifolius, Erica manipuliflora, Teucrium capitatum, Asparagus aphyllus, Anthyllis hermanniae, όπως επίσης τα αμμόφιλα είδη Pancratium maritimum, Medicago marina, Elytrigia juncea, Pseudorlaya pumila, Reichardia picroides, Valantia hispida και τα αλόφυτα είδη Limonium όπως τα L. graecum, L. hyssopifolium, L. ocymifolium, L. echioides εμφανίζονται λιγότερο συχνά.
